ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΤΩΝ ΚΟΛΑΣΜΕΝΩΝ

[hook]
Όλοι μαζί οι εργάτες είμαστε απειλή, γροθιά,
πυρπόλησε την πόλη, βάλε παντού φωτιά,
και για τον κάθε θάνατο ημεδαπών ή ξένων...
με αίμα οι νύχτες βάφονται των κολασμένων.
Όλοι μαζί οι εργάτες είμαστε απειλή, γροθιά,
πυρπόλησε την πόλη, βάλε παντού φωτιά,
η Αλληλεγγύη το όπλο των λαών,
πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών.

[1st verse]
Εκπροσωπώ σημαία με χρώμα μαυροκόκκινο,
μεγάλωσα σε δρόμους που υπάρχει πάντα πόλεμος,
ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, φάτε κλωτσιές στο μέτωπο,
οι ρίμες είναι ευθύνες, φωτιά βάζουνε στο σύνολο
το κοινωνικό, αυτό των άθλιων που σάπισε,
όλοι απέναντι μου, η ανθρωπιά μαράθηκε…
Molotov αναμμένη το γουρούνι περιμένει
να το λαμπαδιάσει, κλούβα καμμένη.
Αυτόνομη επίθεση, η οργή το Α κύκλωσε,
ψάξου βαθιά... τι είναι αυτοοργάνωση...
Απόκληρη γενιά, μιλάω φτύνοντας αλήθεια,
των κολασμένων είναι αυτή η νύχτα...
Κοινωνική εξέγερση, των «από κάτω» ξέσπασμα,
ελλάς του παραλόγου... άρχισες τα ενέσιμα,
φωτιά βάλε σε ένσημα... γέννηση ίσον θάνατος,
οι νόρμες σκοτώνουν, αυτός ο κόσμος, άρρωστος.

[hook]

[2nd verse]
Εφορίες, λογιστές, χαράτσια, φόροι, χάπια,
τα νεύρα όλων κρόσια, τέντωσαν σαν τανάλια...
Παίρνω φόρα, αυτοκτονώ, κάθε βράδυ στις 20:00,
σε δελτία που ‘χουν ρόλο κατασταλτικό...
Σιχαίνομαι που ζω στον σάπιο σας μικρόκοσμο,
η «δημοκρατία»... βαρύ είναι ψυχοφάρμακο
τοξικό για το μυαλό, δεν μπορώ να αντισταθώ
στην έσω ανάγκη στους δρόμους να τα σπάσω,
να αντιδράσω γεννώντας βία από μέσα μου,
τσακίζοντας τη βία που μου γεννάν’ οι έξω μου
παράγοντες όπως: το κράτος/η θρησκεία,
που ‘χουν καταλύσει την Ελευθερία,
κανόνες και νόμοι, «ιδανικά» παράλογα...
παράγουνε ρομπότ, απολύτως άβουλα
πρόβατα που οδεύουν σε μια αέναη σφαγή,
πέφτουνε νεκρά όλα από τον θεριστή...

[hook]

THE NIGHTS OF THE DAMNED

[hook]
All us workers, we form a threat together, a fist,
set the city on fire, set fire everywhere,
and for every death of locals or foreigners…
the nights of the damned are colored in blood.
All us workers, we form a threat together, a fist,
set the city on fire, set fire everywhere,
Solidarity is the weapon of the people,
war to the war of the bosses.

[1st verse]
I represent a flag of a black-red color,
I grew up on streets that there’s always war at,
GSEE, ADEDY, get kicked on the forehead,
rhymes are responsibilities, they set fire on the social
group, that of the wretched ones that has rotten,
everyone against me, humanity has withered…
A lit up Molotov awaits for the pig
to burst it into flames, a burnt patrol wagon.
Autonomous attack, rage has surrounded A,
search deep inside you... what is self-organization…
You, outcast generation, I speak while spitting in fact,
this is the night of the damned…
Social revolution, an outburst of the underdogs,
hellas of the absurd... you’ve started injections,
set fire to stamps... birth equals death,
norms kill, this world, sick.

[hook]

[2nd verse]
Revenue offices, accountants, poll taxes, taxes, pills,
everyone’s nerves are shot, stressed like pliers…
I’m on a roll, I commit suicide, every night at 20:00,
on broadcasts that play a quelling role…
I’m disgusted by living in your rotten microcosm,
“democracy”… is a heavy psychoactive drug
toxic to the mind, I cannot resist
to the inner need to break it all on the streets,
to oppose by cherishing violence inside me,
crushing the violence that outsiders cherish in me,
factors such as: the state/religion,
that have overthrown Freedom,
rules and laws, absurd “ideals”…
they produce robots, completely irresolute
sheep that head towards a perpetual slaughter,
they all fall dead at the hand of the reaper…

[hook]